Recensie klassiek
De poëzie van de onstuimigheid
Andreas Staier, Roel Dieltiens
Beethoven: Cello Sonatas & Bagatelles
Harmonia Mundi (HMM902429)
Een pijnlijk zomerse ochtend in de kelder van de Faculteit Letteren, een jaar of 20 terug. Wij voelen het angstzweet nog parelen bij het horen van de opgave voor het examen muziekanalyse: een van de Bagatelles van Beethoven. In deze compacte werken voor klavier slaat Ludwig nu eens luchthartig aan het fiedelen, dan weer rijdt hij met wild modulerende akkoorden het gat tussen karakterstuk en symfonische vingeroefening dicht. Andreas Staier zet op pianoforte niet enkel een schitterende versie neer van twee sets (opus 119 en 126), maar legt samen met Roel Dieltiens ook voor cellosonates 4 en 5 de lat op een nieuwe hoogte. Wie nog niet zwijmelt bij de tactiliteit van de historische instrumenten, het even intuïtieve als trefzekere Spiel met kleuren en de heerlijk fijnzinnige frasering, moet dringend focussen op de interactie tussen deze twee rasmuzikanten: van fris gekwebbel over poëtische onstuimigheid tot ademloos gedachtenlezen – subliem geschakeld zonder één kraakje van de pook. (sta )