Eerst de feiten. Marilyn Monroe is in 1962 ­gestorven aan een overdosis slaappillen. Ze had redenen om ongelukkig te zijn. Trauma’s over een vreselijke jeugd, mislukte huwelijken met Joe DiMaggio en Arthur Miller, een miskraam, een vruchteloos streven naar ­erkenning als actrice en niet louter als seksbom: ze was zwaar verslaafd geraakt aan ­alcohol, maar vooral aan pijnstillers en ­slaappillen. Twentieth Century Fox was het tijdver­lies door afkickpogingen beu, ontsloeg Marilyn en liet haar belasteren in roddel­columns. Daarop werd ze ook gedumpt door Bobby Kennedy, de minister van Justitie die – net als zijn broer, de president – jaren met haar gestoeid had, maar door zijn inlichtingendiensten werd gewezen op het gevaar van een schandaal.