Een eenzame boom in een weids landschap: Mike Scott geeft aan de hoes van het vijftiende Waterboys-album de typische mystieke symboliek mee die zijn hele carrière kenmerkte. All souls hill telt negen songs die ­passen in het nieuwe elan dat Scott sinds 2017 laat ­horen, onder invloed van nieuwe technieken en van hiphop. Hij knipt en plakt en lardeert het anti­trumpiaanse ‘The liar’ met mediasamples en een ­verstoorde zangstem, om van zijn verontwaardiging een passioneel ­luisterspel te maken. De emoties zijn groots, zowel in de stevige, soulvolle rocksongs als in de ­ballads, waaronder eentje van The Band (‘Once were brothers’) en een folktraditional (‘Passing through’). ‘The southern moon’ biedt, net als de titelsong, een mytho­logisch landschap waaraan Scott zijn eigen ziel spiegelt en waar de luisteraars in kunnen zien wat ze willen. Misschien mist Scotts eigen productie wat ronde zachte klanken, maar hij klinkt geïnspireerd en gedreven als vanouds. (vpb)