‘Ik dacht gewoon dat ik erin bleef, ik zweer het. Eerst dacht ik echt dat ik erin zou blijven, zoals ik daar op mijn bureaustoel met gekromde schouders en mijn handen op mijn knieën brullend zat te schateren. Maar toen herinnerde ik mij opeens dat humor ook een heus wapen kon zijn, want dat had ik ooit ­ergens gelezen, en ik vermande mij en besloot al op hetzelfde moment het filmpje in kwestie naar wel vijftien kennissen van mij te mailen. ‘Doorsturen!’ schreef ik als onderwerp, meer niet, al vinkte ik nog wel aan dat het een bericht met hoge urgentie betrof.