Na haar veelgeprezen debuut heeft bassiste Lara Rosseel niet stilgezeten. In haar nieuwe band geen sax of trombone meer, en zelf speelt ze nu ook elektrische bas. Geen toeval dus dat de muziek meer de fusiontoer opgaat, meer elektrisch getint is. Geregeld moet je aan de elektrische periode van Miles Davis denken, zeker omdat trompettist Sam Vloemans zo prominent aanwezig is. En ook de elektrische gitaar van Vitja Pauwels speelt een hoofdrol, met in veel nummers een erg funky ­geluid als resultaat – ‘A l’ouest’ is bepaald opzwepend. Toch is dit nog altijd jazz die uit alle windrichtingen inspiratie put. De fijnzinnige percussie van Sep François en van drummer Angelo Mustapha (uit Benin) draagt daar zeker toe bij. En in een rustig nummer als ‘Andrew’ valt de liefde voor exotica nog meer op – heerlijk, hoe François hier ook een snuifje Wurlitzer-piano aan toevoegt. Helemaal aan het eind gaat Rosseel met zichzelf het gesprek aan. ‘Memory’ is een meditatieve dialoog op akoestische bas, geplukt en gestreken. (pdb)