Te midden de hernieuwde interesse voor gothic en grunge is Hop up van Orlando Weeks de welgekomen uitzondering. Weeks, voormalig zanger van The Maccabees, bestookt de luisteraar van zijn tweede soloalbum met titels als ‘Yup yup yup’ en ‘No end to love’. Ze stralen het geluk uit van een jonge vader die zijn eerstgeborene dagelijks ziet opgroeien en daarmee opnieuw verliefd wordt (‘Look who’s talking now’). Waar Weeks’ ­solodebuut nog veel angst bevatte over de geboorte van een kind in een onzekere wereld, rest nu maar één gedachte: ‘All I want is to be here/ With you by my side’. En wat doet hij zijn best om zijn muziek te laten klinken als een blauwe hemel! Eenvoudige melodieën, simpele ritmepatroontjes met het signatuur van de jaren 80, ­kitscherige koortjes, en dan die licht gezwollen, toch ook melancholische tenorzang die aansluit bij barokmuziek. Het mooie is dat hij toch volstrekt als zichzelf klinkt: een man voor wie nieuw leven hoop inhoudt, en die dat overgelukkig wil delen. (vpb)