Zeven monniken zaten te mediteren in een grot. De abt was er, zijn broer en zijn beste vriend. De vierde monnik was de vijand van de abt, ze gunden elkaar het licht in de ogen niet. De vijfde monnik was stokoud, de zesde monnik was ernstig ziek. De zevende monnik was irritant – hij snurkte tijdens het mediteren, hij onthield de gebeden niet, hij zong vals, zijn pij was altijd verkeerd om. Hij was een les in tolerantie voor de andere monniken.