Terwijl ik dit stuk schrijf, wordt er drie keer aangebeld. Een vriendelijke man komt me mijn maaltijdbox brengen, de postbode heeft weer een stapel boeken in de aanbieding en dan komt een fietskoerier langs met een geheim pakje, bestemd voor mijn vriendin, een pakje dat ongetwijfeld onder de kerstboom zal belanden. Een kerstboom die we trouwens ook aan de deur hebben laten leveren. Toen bij het optuigen bleek dat we niet voldoende grappige kerstballen in huis hadden, tikten we een paar keer op onze smartphone en de volgende ochtend ging de bel. Nu prijken er sprankelende martiniglazen en glimmende dinosaurussen in de takken. Miraculeus, zelfs zonder kerststal.