Het voorbije decennium is het voortdurend aangekondigd. Vroeg of laat zouden de onophoudelijke geldcreatie van de centrale banken en de superlage rente de terugkeer inluiden van hollende inflatie. Toch was er een pandemie nodig om het tempo van de prijsstijgingen echt omhoog te stuwen. Nu valt er niet meer naast te kijken. De index is in november met bijna 6 procent gestegen. Zoiets is in ruim dertig jaar maar een paar keer, en dan nog zeer tijdelijk, voorgekomen. Een toestand waarbij het vullen van een winkelkar week na week duurder wordt en de waarde van spaargeld onhoudbaar wegsmelt, is iets wat alleen ouderen zich nog herinneren uit de jaren 70 en begin jaren 80.