Eerst waren er camera’s om snelheidsduivels en roodrijders op heterdaad te betrappen. Vervelend, maar voor een goed doel: de verkeersveiligheid kon er alleen maar baat bij hebben, er konden ­levens mee gespaard worden. Dat in volle terreurdreiging geld, dat bedoeld was voor antiterrorisme, ook werd ­gebruikt voor slimme camera’s, ook daar kon je toch niet tegen zijn. Ook al werd snel duidelijk dat diezelfde camera’s niet lang daarna ook voor minder veiligheidsbedreigende doelen konden worden ingezet, om bestuurders te klissen die hun verzekering niet betaalden bijvoorbeeld.