We zouden anders uit de coronapauze ­komen, gelouterd, en gewapend met het ­inzicht dat het stresserende leven dat we tot norm hadden verheven, al te dol was. Velen leerden zachtere waarden te koesteren, dichter bij het leefbare leven. Fysiek nabijer, op lagere snelheid, minder neurotisch qua mobiliteit. Maar die ‘lessen uit corona’ in de praktijk brengen, valt tot nu toe lelijk tegen. Blijdschap dat alles kan hernemen leidt tot een ijverige drukte die minstens zo groot is als wat we in maart 2020 on hold hebben gezet. De motor en het resultaat van die drukte is de fluks opverende economie. Die veroorzaakt een tekort aan zowat alles. De meest nijpende grondstof is arbeidstijd. In zowat alle sectoren heerst een acuut personeelstekort.