Hij liet het haast achteloos vallen, als iemand die meedeelt dat hij even naar de bakker gaat. Thomas De Gendt was nooit de man van het grote gebaar en de ronkende verklaring. Mensen die hard kunnen fietsen, hebben weinig woorden nodig en beperken zich tot het noodzakelijke en feitelijke. ‘De kans is heel groot dat dit mijn laatste Tour was. Ik heb hier nog weinig te zoeken.’ Noodzakelijk en feitelijk of niet, mijn hart kromp even ­samen. Natuurlijk wist ik dat Thomas niet eeuwig zou blijven trappen, zoals schrijvers niet eeuwig blijven schrijven. Vroeg of laat, op een willekeurig en onvoorzien moment is het op. Wat er precies op is, dat is niet altijd duidelijk, maar dat ‘het’ op is, staat vast.