Een van de interessantste bevindingen van De Stemming, het onderzoek van de Universiteit Antwerpen en de VUB in opdracht van De Standaard en de VRT, is dat er geen politiek peil te trekken valt op de steun voor de coronamaatregelen en alle vrijheidsbeperkingen die we beleefd hebben. Links of rechts, het maakt geen verschil in hoe mondmaskers of avondklok vallen. Dat heeft ons het voorbije crisisjaar behoed voor verscheurende stammentwisten volgens gangbare breuklijnen. Politiek organiseerde niemand het verzet. Zelfs Vlaams ­Belang en PVDA beseften dat hun electoraat zich niet uni­sono tegen de ‘viruswaanzin’ kantte. Maar dat betekent niet dat regeringen de vrije hand kregen. De mot zit elders. In een jaar tijd verloren de Vlaamse én de federale regering steun. Niet zomaar een beetje, neen, zowat de helft. Zijn ­politieke intuïtie bedroog premier De Croo dus niet toen hij met zijn Zomerplan de vlucht vooruit koos en de sprint van de versoepelingen aantrok. De uitvoerende macht stond op smeltend ijs. Het was niet lang meer houdbaar.