In kleine stapjes komen we terug op ons koppige voornemen om met die Belgische Syriëstrijders niets meer te maken te hebben. Traag sijpelt realisme in. Jarenlang gaf de staat de politieke psychologie voorrang op de realpolitik. Zíj hebben ons afgewezen. De jihadi’s pleegden verraad tegen Europa bij een terreurnetwerk dat in zijn zucht naar dominantie ook Belgen vermoordde en verminkte. Sommigen van hen pleegden onnoemelijke mis­daden, gemotiveerd door een haat, een fanatisme en een perversiteit die we op geen enkele manier begrijpen. Wat zouden wij ze, met hun waanzin en hun littekens, terughalen?