Deense componisten die in de 20ste eeuw aan het schrijven gingen, zijn tot een krachtmeting met de ­nationale held Carl Nielsen gedoemd. Vagn Holmboe komt daar volgens velen ongeschonden uit. Het kostte hem een Bartok-crush en etnomusicologische afspraakjes met allerhande volksmuziek, maar vanaf 1949 schreef Holmboe onbelemmerd een twintigtal strijkkwartetten. Het Nightingale String Quartet wil ze allemaal op plaat. Het Deense ensemble begint bij nummers één en drie: muziek vol boeiende anekdotes. ­Vioolterreur met de snijkwaliteit van Sjostakovitsj, baslijnen om in te verdrinken en gematigd melancholische hymnes die ­lichtgrijze landschappen op je trommelvlies schilderen zijn er via motiefjes strak aan elkaar gebreid. De cd maakt met het 15de kwartet een tijdsprong van dertig jaar, maar dat merk je niet meteen aan de noten. Die bezitten steeds dezelfde kleurrijke expressiviteit en klassieke kalmte tegelijk. Het delicate spel van de Nightingale-strijkers vangt dat perfect. (avb)