Recensie RECENSIE KLASSIEK
Klankkleuren als medicijn
Muziek heelt: het is een boodschap waar we in coronatijden vaak mee rond de oren geslagen worden. Ook deze lockdownplaat, die sopraan Katharine Dain en haar recitalpartner Sam Armstrong samen in quarantaine instudeerden, belooft een medicijn tegen de isolatie: een dat we ons maar al te graag laten toedienen. Hun Franse recital zuigt je op in een wolk van klankkleuren. Poèmes pour Mi, waarin Messiaen zich op zijn prille huwelijk bezint, vormt het middelpunt. Dains stem lijkt te wonen in de kristallijne regionen van deze extasemuziek. Terwijl ze Alleluia’s ritualistisch doet zoemen, schuift Armstrong er Messiaens pianolijnen van graniet, ongeslepen, onder. Al even diep kropen de musici in de heet-koude Proses lyriques van Debussy en de bevende hedendaagse klanktekeningen van Saariaho. Maar waar we hen nog het dankbaarst voor zijn, is dat ze ook liederen opnamen van Claire ‘Mi’ Delbos, Messiaens eerste vrouw: twee gebalde, rauwe ontdekkingen. (avb)