Herinnert u zich de scène, ergens in het ­begin van Reservoir dogs, de debuutfilm van Quentin Tarantino, waarin een groepje doorgewinterde gangsters rond de tafel een geanimeerde discussie houdt over het liedje ‘Like a virgin’ van Madonna? Of die scène uit Pulp fiction, de tweede film van Tarantino, waarin John Travolta Samuel L. Jackson onderhoudt over de culturele verschillen tussen McDonald’s in Parijs (‘They call it Le Big Mac’) en Los Angeles? Het zijn dat soort scènes, ingebed in een complex verhaal vol extreem ­geweld en voetmassages, die de films van ­Tarantino zo uitzonderlijk maken.