Ik ben, u mag dat gerust weten, de trotse eigenaar van een oldtimer. Hoewel, trots, ik heb geen enkele reden om er trots op te zijn. Ik heb ’m niet zelf gerestaureerd, ik onderhoud ’m niet zelf, ik heb ’m gewoon gekocht en ik rijd erin rond, daar is weinig verdienste aan. Bovendien is het geen glooiend silhouet uit de jaren 50, vol glimmend chroom, maar een hoekige, bonkige Alfa Romeo 75, vol mat plastic. Ik herbegin dus: ik ben, u mag dat gerust weten, de eigenaar van een oldtimer.