Het valt niet te ontkennen, ik ben bang. Mijn hart voelt als een bruistablet, mijn benen zijn zwak, in mijn hele lijf voel ik hamers kloppen – verbouwingswerken in mijn aders. De spieren van mijn nek en schouders zijn in het marmeren borstbeeld van zichzelf aan het veranderen. Mijn lichaam denkt dat er een sabeltandtijger voor de ingang van de grot staat.