‘Zelfportret met karretje’ (1981)

‘In het Roger Raveelmuseum staat momenteel een tentoonstelling van muurschilderijen. Allerlei kunstenaars hebben daaraan gewerkt, en nu kan niemand gaan kijken. Ik vind dat heel erg. Ik had erover gelezen en wou er om een ­specifieke reden naartoe. In 1993 heb ik Roger Raveel een brief geschreven met de naïeve vraag of hij onze gang wou schilderen. In mijn boek Bezoek onze kelders beschreef ik een schilder die tegenover zijn schilderij stond. Ik had toen een filmpje van Raveel in zijn atelier gezien. Ik vond het magisch hoe hij telkens afstand nam om te kijken wat hij vervolgens moest doen. Dus stuurde ik hem mijn boek, en stelde mijn vraag. Ik heb even de brief opgezocht die ik als antwoord van hem kreeg.’ “Uw huis, te oordelen naar de afbeelding op de cover van uw boek, ziet er prachtig uit, en ik zou dus heel graag uw droom helemaal werkelijkheid willen laten worden met een muurschildering, maar de tijd ontbreekt. Het is met spijt in het hart dat ik moet weigeren.” De muurschildering kwam er dus niet, maar met die brief heb ik tóch een echte Raveel in huis.’