Stoom onder de kerstboom

Telkens ik het voorbije jaar een recensie schreef over een programma van Sven De Leijer kreeg ik een mail van Jan Peumans. Telkens ging het ook over een programma waarin de N-VA-politicus zelf zat, of nog zou zitten. De teneur van de mails was dat ik als recensent moet leren relativeren. Een les die ik direct ter harte nam, want als je de mantel uitgeveegd wordt in een mail ondertekend met ‘Voorzitter Vlaams Parlement’ kan dat best intimiderend overkomen. Relativerend dacht ik dus: gelukkig leven we hier niet in China en kan je het met de gevestigde macht oneens zijn zonder gecensureerd te worden – of erger.