Etty Hillesum, waarom ben je gebleven?

Je wist hoe het er voor stond, Etty, voor de Amsterdamse Joden in het jaar 1941. Je wist goed genoeg dat die werkkampen niet echt werkkampen waren. En toch probeerde je niet te ontkomen. Je probeerde te leven alsof er niets aan de hand is. Je mocht je studies Slavische Talen niet voortzetten, maar bleef je leerboeken raadplegen. Je gaf les. Je ging op visite bij vrienden.