Alexander Kristoff (UAE-Team Emirates) heeft de 81e editie van Gent-Wevelgem (WorldTour) gewonnen. De Noor haalde het na een koers over 251,5 km tussen Deinze en Wevelgem in een sprint van een uitgedund peloton. “Normaal was ik de lead-out voor Gaviria, maar dit is één van mijn mooiste zeges.”
LEES OOK. Spectaculaire Gent - Wevelgem met Alexander Kristoff als onverwachte maar verdiende winnaar
De 31-jarige Noor was de sterkste in de sprint met een omvangrijke groep en profileert zich als kandidaat-winnaar voor de Ronde van Vlaanderen van volgende week zondag. Kristoff was in 2015 al eens de sterkste in Vlaanderens Mooiste.
“In de laatste tien kilometer kwam Fernando Gaviria bij mij, hij vertelde me dat hij zich niet zo goed voelde. Ik mocht dus mijn kans gaan, want normaal gezien moest ik de sprint voor hem aantrekken”, vertelde Kristoff. “Deze winst in Gent-Wevelgem heeft mijn voorseizoen sowieso gered. En er komen nog enkele mooie koersen aan. Ik trek dus met een zeer gerust gemoed naar de Ronde van Vlaanderen. Natuurlijk kan je deze Gent-Wevelgem niet vergelijken met de Ronde. Die laatste is een pak lastiger, maar toch schat ik deze overwinning zeer hoog in. Ik beschouw het als één van de mooiste zeges uit mijn loopbaan”.
De wedstrijd spatte al zeer vroeg open. Na iets meer dan 50 kilometer vormde zich een kopgroep met onder anderen Sagan en nog een pak favorieten, onder wie Fernando Gaviria. “Wij moesten met de ploeg dus niet werken, want onze kopman zat vooraan. Dat maakte dat ik heel wat krachten kon sparen”, vervolgde Kristoff. “Ik wist dat de tweede beklimming van de Kemmelberg heel cruciaal zou worden, daarom posteerde ik me op de eerste rijen. En dan trokken we met een grote groep naar Wevelgem. Iedereen had al het beste van zichzelf gegeven en ik weet dat wanneer de meesten op hun tandvlees zitten ik in de sprint niet traag meer ben. Dat bleek vandaag opnieuw. Of ik me nu bij de favorieten voor de Ronde van Vlaanderen mag rekenen? Wel, ik heb die koers al eens gewonnen en als je in aanloop naar die wedstrijd kan winnen, dan zetten ze je steeds bij de kanshebbers “, besloot een lachende Kristoff.
John Degenkolb: “Iedereen heeft echt afgezien vandaag”
John Degenkolb won eerder op het seizoen al de slotetappe van de Tour de la Provence en werd nu netjes tweede na Kristoff. Daar kon de Duitser van Trek-Segafredo wel vrede mee nemen, dit na een lastige wedstrijd.
“Het was vandaag een zeer lastige koers. Ik was er zeer dicht bij. Ik focuste op het wiel van Elia Viviani, maar we werden plots naar links geduwd. Net voordat ik vol in de remmen moest gaan, zag ik een opening en daar kon ik induiken en zo naar voren schieten. Ik bleef op snelheid, maar Alexander Kristoff was net iets sterker. Ik kwam tot zijn wiel, maar hem verslaan zat er nu eenmaal niet in”, verduidelijkte Degenkolb.
“Eigenlijk hebben we met het team een collectief sterke prestatie neergezet. Dit na een periode waarin het wat minder liep voor ons. Wij lieten ons shirt meermaals zien. Ik heb veel krachten verspeeld om mij voorin de wedstrijd te houden, maar iedereen heeft echt afgezien vandaag. Al heel snel barstte de koers open en het waren niet de minsten die voorop reden. Daarom sloop er meermaals paniek in de grote groep. Er werd stevig jacht gemaakt, maar echt fel naderen deed men niet op de vluchters. Uiteindelijk kwam het dan toch nog tot een sprint op het einde en daarin kon ik me wel meten met de beteren”, besloot Degenkolb.
Naesen: “Ik was voor een keer blij om niet mee te zijn”
Oliver Naesen reed naar zijn doen een vrij anonieme Gent - Wevelgem. Maar op het einde spurtte hij toch naar een mooie derde plaats, achter Kristoff en Degenkolb. Na zijn tweede plaats in Milaan-Sanremo al het tweede podium in één week tijd voor de Oost-Vlaming.
Naesen miste de eerste waaier maar maalde daar niet om. “Vrijdag was ik gefrustreerd omdat ik het gevoel had dat ik mij laten flikken had”, klonk het. “Vandaag miste ik de eerste waaier maar dat vond ik minder erg. Ik panikeerde niet. Het was een koers van 250 kilometer en ik had al vaak in de situatie gezeten dat ik wel mee was. Rijden als een zot om dan met de tegenwind gegrepen worden zonder prijs te rijden. Ik was voor een keer blij om niet mee te zijn. Ik ken mezelf, ik zou mezelf misschien voorbij zijn gereden. Ik zat in dat peloton op mijn gemak. Negen op de tien keerden we terug. Ik heb er altijd vertrouwen in gehad maar het was niet aan ons om aan kop te rijden.”
Naesen had de ogen goed open gehouden. “Stybar maakte indruk op de Kemmel, net als Van Aert en Van der Poel. Ik heb Mathieu het gaatje zien dicht sprinten op die waaier. Dat was niet mis.”
Maar Naesen stelde vooral zichzelf gerust. “Volgende week de Ronde winnen is sowieso moeilijk maar ik weet nu wel zeker dat ik ga meedoen voor de zege. Er gaan er veel anticiperen en die komen wel eens op het podium terecht.”
Twee keer het podium maar nog niet gewonnen! Naesen: “Ik snak toch wel naar een grote zege. Misschien heb ik een declic nodig en kan ik dan aan reeksje beginnen. Op mijn spurt kan ik wel vertrouwen, heb ik vandaag gemerkt.”
