May wil het ontwerpakkoord voor de Brexit bezegeld krijgen op de speciale Europese top die op 25 november op de agenda staat. Het akkoord daar goedgekeurd krijgen zou in principe een formaliteit moeten zijn. De Europese Unie heeft tot nu toe erg eensgezind onderhandeld over de Brexit, het lijkt weinig waarschijnlijk dat een van de lidstaten een akkoord toch nog zou torpederen.

In eigen land ligt het allemaal moeilijker. Zo wordt het een huzarenstuk om een meerderheid te vinden om de deal door haar eigen Britse parlement te loodsen. In principe moet May 320 parlementsleden voor zich winnen. Die heeft May niet zonder minstens de gedoogsteun van de Noord-Ierse protestanten van de DUP. 

Lukt het dit jaar niet meer, dan kan het parlement begin 2019 de draad weliswaar weer oppikken. Maar dat is riskant. ‘May moet tot elke prijs voorkomen dat de parlementsleden een hele kerstvakantie de tijd krijgen om gaten in de deal te schieten’, zei een hoge ­diplomaat eerder tegen De Standaard. ‘Daarom is snelheid van cruciaal belang.’

Mocht ook die horde genomen worden, is het Europees Parlement aan zet. Dat moet voor 29 maart 2019 het licht op groen zetten. Die dag vertrekt het Verenigd Koninkrijk namelijk uit de Europese Unie.

Lukt dit alles voor 29 maart, dan gaat een transitieperiode in. Tijdens die periode moet het Verenigd Koninkrijk zich blijven houden aan de regels van de interne markt, maar kan het wel al onderhandelingen starten met derde landen over nieuwe handelsakkoorden. Ook met de Europese Unie zal dan overleg plaatsvinden, over de verdere invulling van de toekomstige relatie. Die transitieperiode loopt tot 21 december 2020. Pas daarna heeft het Verenigd Koninkrijk de EU definitief verlaten.

Struikelt May ergens gedurende dit hobbelige hindernissenparcours, dan lijkt het haast onmogelijk dat er voor 29 maart een nieuwe deal uit de bus komt, die ook nog eens door alle betrokken parlementen goedgekeurd wordt. In dat geval krijgen we een harde Brexit: van de ene op de andere dag is de Europese wetgeving dan niet langer van kracht in het Verenigd Koninkrijk, zijn de rechten van EU-burgers in het VK niet langer gegarandeerd, en komt er een harde grens tussen Ierland en Noord-Ierland.