Vier mannetjes achter een desk voor een gigantisch beeldscherm: van een uiterst minimalistische setting gesproken!

Kraftwerk liet zien hoe invloedrijk het geweest is als elektronicapionier. Zonder arrogantie, met de nodige zelfrelativering.

Natuurlijk was '(No one know me) Like the piano' hét knuffelmoment van deze bijzonder knuffelbare zaterdag op Cactus.

Als Sampha één ding bewees, dan wel dat je met enkel drumvellen en keyboardtoetsen óók gevoelige snaren kunt raken.

'Traag duiken' stond er achter de band te lezen, maar Slowdive deed iedereen minstens een paar centimeter van de grond komen.

We hebben het even voor u opgezocht: 'irisation' heet het fenomeen dat u tijdens de set van Slowdive in de lucht kon zien. Een regenboog zonder regen, alsof deze show nog niet betoverend genoeg was.

We kregen een 'thank you' na elk nummer, maar eigenlijk was dat niet nodig. Mogwai liet z'n instrumenten voor zich spreken, en we hingen ruim een uur aan hun lippen.

Het was zondagavond een quasi thuismatch voor de band, die zondagavond al voor de vierde keer in het Minnewaterpark stond. 'It's a wonderful place to play music', en we konden hen geen ongelijk geven.

We waanden ons even in de live-opname van ‘Liefde voor piano’, met Nils Frahm als gastheer. Thema was ‘All melody’, de nieuwste plaat van de Duitser.

Al een geluk dat we geen wereldkampioen geworden zijn, anders had de stemming in het Minnewaterpark te euforisch geweest voor de vaak introspectieve Frahm.