Vraag op café, op familiefeesten, op het werk of op sociale media wie de mol is en je kan er je hoofd om verwedden: 'big Baha' is dé valsaard van dit seizoen. Niet alleen bewandelt hij exact hetzelfde subtiele, schaduwrijke pad als zijn voorgangers Gilles en Eline: ook het openingslied van de eerste aflevering was meteen de gouden tip om hem te ontmaskeren. Welke tips over cijfers, Iran (waar de roots van Bahador liggen), en muzieknummers nu precies kloppen, dat horen we later wel. 

Want wie fronste zijn wenkbrauwen nu niet toen Bahador bij de triatlonopdracht voor de zoveelste keer op rij verwarring zaaide met zijn 'ah ja, hadden we dat antwoord al, nee toch'-slagzin? Wie heeft niet gezucht toen hij na vijf meter al buiten adem was op zijn fiets en Lloyd op hem moest babysitten? En wie wilde er niet tegen zijn televisiescherm roepen - 'Doe verdorie verder in plaats van je spieren te benoemen!' - toen hij kloeg over zijn 'verzuurde quadriceps'? (En dan hebben we het nog niet eens over zijn gruwelijk sadistische 'mannen, het is maar een spel hé'-smile van oor tot oor nadat Pascale een belangrijke tip over de mol te pakken had gekregen en zowel Pieter als Lloyd zaten te balen als een stekker.)

Maar heeft u al eens deze redenering geprobeerd: wat als Bahador gewoon een verstrooide couch potato ('bankhanger') is die graag pocht met zijn kennis over het menselijke lichaam en zo gênant sociaal onhandig is dat hij echt niet weet wanneer hij zijn mond moet houden? 

Clowneske mollenstreken 

In dat geval zitten we met een ongezien extraverte judas, die al vanaf aflevering 1 in de schijnwerpers opereert en je, net zoals een magiër met goocheltrucs, bedot terwijl je ermee zit te lachen. 

'Ik eet superveel. Maar echt superveel. Ik heb zo een frituur pal onder mijn kot en het ergste was dat ik daar 5 keer op 24 uur stond.' 

Je kunt moeilijk niet lachen met Lloyd, die zo stereotiep studentikoos is dat het bijna een klucht wordt. Tequilashotjes? 'Jot ghij!' Op je bek gaan omdat Bianca de geit haar eigen gang gaat en je er als een lompe wilde achteraan gaat? 'Ghodverdoeme!' Zo naïef zijn om Pascale te vertrouwen met de ultieme tip naar de mol en je kaars dan uitblazen? 'Ale ghow, ik doe het.'

Maar met die instelling zou Lloyd toch al levend gemold moeten zijn? Elke week 'is het heel moeilijk om een zicht te krijgen op de verdachten' voor deze student geneeskunde en elke week gaat hij op miraculeuze wijze door naar de volgende ronde. 'Ik weet dat ik een clown ben, maar als het moet kan ik wel even de leiding nemen', zei hij tijdens zijn kennismakingsgesprek. Misschien is Lloyd minder clownesk dan hij wil doen uitschijnen.

Zijn naam dook meermaals op in theorieën over het 'MOL-0409'-nummer tijdens de kofferproef op de luchthaven, zijn antwoord 'Marc De Bel' in de autocinema leidde op fora tot een reeks tips die in De Bels boeken verstopt zitten, en hij heeft letterlijk gezegd: 'Ik wil hier niet weg en ik ga hier niet weg'. Tot slot is zijn beste eigenschap naar eigen zeggen eerlijkheid. Dàt is pas een 'hiding in plain sight'-tactiek met ballen. 

Judassen met de zegen van God 

Of zou het nog extraverter en gewaagder kunnen en hebben de makers dit jaar gekozen voor de priester die al voor de eerste aflevering over de tongen ging in Vlaanderen? 'Een priester mag natuurlijk meedoen aan zulke programma's, maar het zou uiteraard niet wenselijk zijn dat hij op televisie iedereen beliegt en bedreigt', mochten verschillende van zijn collega's uitgebreid toelichten. Priester Pieter heeft altijd in de schijnwerpers gestaan en blijft daar staan als een sympathieke, goedlachse en - godbetert - ongeziene vloeker. 

Maar vergeten we niet dat, terwijl onze kaakspieren al pijn doen van het lachen, Pieter er wel heel lang over doet om een quad vooruit te krijgen, hij niet eens zelf probeert om een ring te gooien tijdens de kajakproef met Pascale en hij zo slecht tegen zijn verlies kan (opnieuw bewezen tijdens het Jenga-spelletje) dat je jezelf afvraagt of hij niet beter zou mediteren in plaats van de mis op te dragen? Bovendien is de man de grootste schijnheiligaard van de groep. Je beste (!) vriend in het spel, Jeffrey, naar huis spelen om je eigen hachje te redden: dat is voor hem geen probleem. Liegen en het twee minuten later moeten toegeven: we doen wel een weesgegroetje meer achteraf. En dat er in dit seizoen zoveel verwijzingen zijn naar de Bijbel, dat zal ook 'toeval' zijn, zeker?

Of hij meer toegewijde gelovigen zal ontvangen na deze reeks, is twijfelachtig, maar als priester Pieter werkelijk de judas is, mag hij er tenminste op rekenen dat heel Vlaanderen 'fucking hell' roept.