Charlotte Abramow is amper 24 jaar, maar de jonge Belgische laat zich opmerken met videoclips voor Angèle en Georges Brassens. Al kan Youtube haar feministische video voor de overleden Franse zanger niet zo smaken.
Georges Brassens zette in 1972 een gedicht van Antoine Pol op muziek, over een man die in het station wacht om de vrouw van zijn dromen de trein te zien nemen. Bijna veertig jaar na de dood van de Franse zanger is er nu ook een videoclip voor het nummer ‘Les passantes’, gemaakt door de 24-jarige Charlotte Abramow.
De naam van de jonge Belgische doet aan deze kant van de taalgrens nog geen belletje rinkelen, al is er wel een kans dat u haar werk al heeft gezien. Ze regisseerde immers ook de twee videoclips van Angèle, de zus van Roméo Elvis: ‘La loi de Murphy’ en ‘Je veux tes yeux’.
In de Franse cultuurscène is Abramow, die fotografie studeerde aan de Parijse audiovisuele school Gobelins, geen onbekende meer. In 2014 won ze de Picto-prijs voor jonge modefotografie, een jaar later was ze finaliste bij Photo Folio Review Awards op het Franse fotofestival Rencontres d’Arles.
Abramow was al van kleinsaf in de weer met een fototoestel. ‘Op de middelbare school organiseerde ik al fotoshoots met medeleerlingen’, vertelde ze aan Madame Figaro. Centraal in haar werk staat het vrouwelijke lichaam. ‘Toen ik jonger was, was ik te verlegen om jongens te fotograferen. En ik vond het een uitdaging om het vrouwelijke lichaam te deseksualiseren.’
En dat is net wat ze heeft gedaan voor de videoclip van ‘Les passantes’, die ze zelf een ode aan de vrouw noemt. Het vrouwelijke lichaam komt uitgebreid in beeld, vulva’s worden voorgesteld aan de hand van een bord soep, een stukje zalm of een doorgesneden aardbei, en menstruatie wordt in beeld gebracht met een penseel en rode verf. De videoclip werd gelanceerd op 8 maart, Internationale Vrouwendag.
Bij YouTube moesten ze even slikken toen ze de film te zien kregen. Maar de beslissing om de clip het label 18+ mee te geven, kreeg zoveel kritiek dat het videoplatform op zijn stappen terugkwam.
‘Ik begrijp niet hoe het vrouwelijke lichaam beledigend kan zijn’, aldus Abramow. ‘Ik heb deze clip gemaakt om de geesten te openen. Maar een vulva die wordt voorgesteld aan de hand van wortels en rode verf op een witte broek, bleek voldoende voor censuur. Dat is triest.’
