Het heet dat dit King Daltons laatste album is. Misschien hoort het zo: er alles uitknijpen en dan moedig stoppen. Wellicht telt de band ook te veel eigenzinnige koppen, dat is altijd zijn sterkte geweest. The Third drukt dat opnieuw uit, en niet alleen door zijn antititel. Spannend zijn ‘Shuffle the cards’ en ‘High Tide’, die goede bluesriffs optellen bij electro, een combinatie die wat naar Gnawa-muziek geurt. Zo’n duidelijke basis dient de band beter dan te druk experimenteren, een euvel van vroeger. Pieter De Meester schreef de meeste muziek, met veel liefde voor ‘Americana’, en zijn samenzang met Jorunn Bauweraerts is de ziel van de groep, met ‘Velvet Highway’ als hoogtepunt. Bauweraerts levert met ‘Walking Wounded’ zelf een mooie getuigenis over herbronnen af. De rustpunten wisselen mooi af met de opwekkende songs, waarin de hitsige percussie en jazzy baslijnen samenspannen om trance te bereiken. Goede evolutie, en vooral live te beleven, dit hete bandje. (vpb)
