En weer een vijfsterrenrecensie. Vorige week nog lauwerden we de krankzinnig volmaakte Schubert van Krystian Zimerman, nu gooit de Griekse dirigent-provocateur Teodor Currentzis daar een Tsjaikovski tegenaan die in elke platenkast thuishoort. Currentzis’ ambitie om klassiek van het infuus te halen, is zelden zo opzienbarend in de praktijk gebracht. Probeer zijn gitzwarte lezing van de fameuze Pathétique maar eens grijs te draaien: het zal niet lukken. Met zijn Siberische kunstenaarskolonie Musicaeterna transformeert Currentzis een platgekookte partituur tot een ademberovende, soms angstaanjagende luisterervaring. In de eerste beweging kookt hij dood tij op tot kolkende hysterie. In de wals ontdekt hij een verborgen hartslag, het met stuwmotoren uitgeruste scherzo klinkt als een voorstudie van Prokofjev. En dan die finale: kil geserveerde wraak op uitvoeringen die deze muziek in ontroerbaarheid versmachten. Grandioze, grensverleggende, grootse plaat. (tjb)
