Het Vlaams centrum voor agro- en visserijmarketing (VLAM) heeft deze week uitgeroepen tot Week van de Steak-Friet. Onder meer radiospotjes moeten Vlamingen zin doen krijgen in het gerecht.

Niet iedereen is gelukkig met de campagne. Zo vindt Vlaams Parlementslid Bart Caron (Groen) ze niet consequent, omdat steak-friet haaks staat op de pas gelanceerde voedingsdriehoek, waarin steak onderaan bungelt en frieten er zelfs buiten vallen.

Het is niet de eerste keer dat er kritiek komt op de vleespromotie door het VLAM, tenslotte in tijden dat de Hoge Gezondheidsraad oproept tot campagnes die rood vlees ontmoedigen. We leggen enkele vragen voor aan Liliane Driesen, woordvoerster van het VLAM, over de campagnekeuzes.

Jullie campagnebudget per sector is omgekeerd evenredig met de voedseldriehoek: hoe gezonder, hoe minder budget. Critici suggereren dat sectorbelangen voorrang hebben op volksgezondheid?

Liliane Driesen: ‘We stellen vast dat sommige politici in de Commissie voor Landbouw, Visserij en Plattelandsbeleid gedurig “ja” knikken en aangeven dat ze onze werking begrijpen, maar nadien in de media toch kritiek uiten die het tegendeel aangeeft. Het VLAM is een marketingorganisatie en het zijn de sectororganisaties die middels campagnebudgetten de morele afwegingen maken. Maar omdat het VLAM onderdeel is van de Vlaamse overheid, maakt ons dat voor sommigen blijkbaar tot een makkelijke pispaal.’

Het VLAM geeft dit jaar 60.000 euro uit aan een schoolfruitcampagne en 160.000 euro aan een frietactie. Waarom niet omgekeerd?

‘We zouden het zelf ook graag omgekeerd zien, maar het VLAM bepaalt daarin de koers niet. Sectororganisaties komen naar ons met een vraag, waarop wij marktonderzoek doen en een campagne op poten zetten. Hoeveel en waarvoor de organisaties geld op tafel leggen, bepalen ze zelf. Zo komt het dat we voor groenten en fruit vooral inzetten op export, waardoor die campagnes vooral in het buitenland zichtbaar zijn. ‘Frietjes van de frituur’ is dan weer veel zichtbaarder in Vlaanderen, wat in de perceptie voor een onevenwicht en dus voor kritiek zorgt.’

Voor campagnes rond rood vlees trekt het VLAM ruim drie miljoen euro uit. Voor pluimvee en eieren 70.000 euro. Die laatsten kunnen de positieve reclame nochtans gebruiken?

‘Dat is zo, zeker na het fipronil-schandaal. We kregen al signalen van de sector en het kabinet van minister van Landbouw Joke Schauvliege dat er nood is aan extra ondersteuning via VLAM. We bekijken volop welke promotie zinvol is in binnen- en buitenland.’

De Hoge Gezondheidsraad riep al op tot campagnes die de consumptie van rood vlees ontmoedigen. Waarom dan toch inzetten op vleescampagnes?

‘We voeren geen promotie voor “meer vlees”, maar voor “vlees van hier”, dus voor lokaal geproduceerd vlees. We willen de chauvinistische reflex bij de consument aanwakkeren. De voedseldriehoek en de Hoge Gezondheidsraad zeggen bovendien niet dat je géén vlees meer mag eten, wel dat je het met mate moet doen. Mensen interpreteren dat te snel als een totaalverbod. Onze campagnes zijn niet in strijd met die aanbevelingen, ook vlees heeft zijn plaats in ons eetpatroon.’

Als de campagne ‘steak-friet’ bedoeld is om ‘vlees van bij ons’ te promoten, waarom verwijzen jullie nergens naar jullie sites ‘rechtvanbijdeboer.be’ of ‘belbeef.be’?

‘Omdat we rekening moeten houden met de economische realiteit: de korte keten, zoals rechtstreeks bij landbouwers kopen, is wel groeiende, ze blijft een minderheid. Vlees van bij ons vind je evengoed bij slagers, in de supermarkt en in de horeca. We promoten een product en daarbij moeten de verschillende aankoopkanalen aan bod komen.’