Snakt u ook af en toe naar een moment van stilte? Aartsmoeilijk in een studentenstad die alsmaar drukker wordt en ook nog eens befaamd is om haar feesten, festivals en levendige culturele leven. ‘Stadsbewoners gaan op yogareis of op retraite om aan de drukte te ontsnappen’, zegt architect Geert Peymen. ‘Maar ze vergeten dat er in de stad zelf nog altijd plekken zijn van rust. Soms verborgen, soms ook niet.’ 

Samen met Pleuntje Jellema onderzocht de architect twee jaar lang zestien Gentse rustpunten die ze bundelden in het boek ’De Luwteplek’. Daar zijn klassiekers bij zoals de tuin van de Sint-Pietersabdij, minder bekende plekjes zoals een binnentuin aan de Drongenhofkapel en zelfs de derde verdieping van de ondergrondse parking op het Sint-Pietersplein. 

‘Daar staat geen enkele auto’, zegt Peymen. ‘Wie een stoel of bankje meeneemt, kan er helemaal tot rust komen.’ 

Rustplekken
Hoeveel rustplekken er precies zijn, is moeilijk te bepalen. Een online bevraging van de stad moet daar tegen het najaar verandering in brengen. ‘We willen de favoriete plekjes van de mensen in kaart brengen om ze beter te koesteren en te beschermen’, zegt schepen van Milieu Tine Heyse (Groen). ‘Maar ook om rustplaatsen bij te creëren in buurten waar er nood aan is. We moeten het hier leefbaar houden’, zegt Heyse. 

Extra rustpunten in de wijken plannen: niet eenvoudig, in een stad waar nieuwbouwprojecten als paddenstoelen uit de grond schieten en waar het zelfs in parken zeer druk kan zijn. ‘Klopt, maar we kunnen wél verborgen tuinen meer publiek toegankelijk maken. Scholen die hun speelplaats openstellen voor de buurt, zijn daar een voorbeeld van’, zegt Heyse, die zich voor de bevraging baseerde op het onderzoek van Peymen en het werk van stiltebeweging Waerbeke uit Geraardsbergen. 

De bevraging loopt nog tot 29 oktober, de Dag van de Stilte, op www.stad.gent/luwteplekken.