N-VA-voorzitter Bart De Wever relativeert in de krant De Zondag de harde uitspraken en de relletjes van de laatste weken. ‘Ik noem dat: much ado about nothing’, en ‘ik heb een zwak voor pittige tantes’.
‘Excuses? Moet ik elke keer excuses eisen als CD&V’ers kritiek leveren op mijn partij?’ Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, benadrukt in een interview aan De Zondag dat ‘politiek geen stiel is voor blozende maagden’.
De relletjes van de afgelopen weken vormen volgens de partijvoorzitter geen probleem voor de samenwerking. ‘Wat mij betreft, is er geen probleem. Als CD&V behoefte heeft aan een gesprek, sta ik daarvoor open. Maar de bal ligt niet in mijn kamp. Ik heb de intentie samen te werken tot het einde. Dat dat niet zal gebeuren in een Kumbaya-sfeer, dat is wel duidelijk. Maar dat hoeft ook niet.’
‘Zwak voor pittige dames’
Toch lijkt de wetstraat de laatste weken gedomineerd te worden door opmerkelijke uitspraken en kleine relletjes. Zo raadde staatssecretaris Theo Francken hulporganisatie Artsen Zonder Grenzen aan om weg te blijven uit de Middellandse Zee omdat hun reddingsacties ‘indirect alleen maar meer doden’ veroorzaken, kwam Liesbeth Homans onder vuur te liggen nadat ze Unia ‘een centrum voor klagende allochtonen’ noemde en kwam Zuhal Demir in het oog van de storm terecht nadat ze - eveneens in een interview met De Zondag - beweerde dat CD&V moslims als kiesvee ziet.
‘Over wat gaan al die rellen? Vaak over de betekenis van één woord of cijfer. Ik noem dat: much ado about nothing’, verduidelijkt De Wever. ‘Ik zie vooral dat men met een Hubble-telescoop kijkt naar alles wat wij zeggen. Het minste is goed voor een rel.’
‘Hoe langer dat duurt, hoe minder ik reageer. Neem die heisa over de persconferentie, jongens toch.’ De Antwerpse burgemeester gaat cynisch verder: ‘Wat een schande dat ik de bevolking informeer als er een halve gare over de Meir scheurt met een wagen vol wapens. En ja, Homans en Demir zijn pittige tantes. Maar ik heb een zwak voor pittige tantes.’
‘Niet oneerbaar’
De Wever deelt wel de analyse met de verschillende N-VA-toppers. Over Francken: ‘Er is wel degelijk een probleem: goedmenende ngo’s worden misbruikt door mensensmokkelaars. Dat is de juiste analyse.’ Enkel over de manier waarop heeft De Wever opmerkingen: ‘Lapidaire (korte, krachtige, red) tweets versturen over delicate problemen is niet het beste idee. Je kan in 140 tekens geen punt maken. Ik heb dat mijn jongere partijgenoten al dikwijls proberen duidelijk te maken.’
Ook in de uitspraak van Zuhal Demir ziet De Wever niet veel graten. ‘Mieke Van Hecke zegt zélf dat CD&V de logische partij is voor moslims. Wat Zuhal zegt, lijkt mij feitelijk juist. Je zou er zelfs nog voorbeelden aan kunnen toevoegen. Dat is trouwens niet oneerbaar, hè, een bepaalde bevolkingsgroep proberen te binden.’
De Wever erkent ten slotte dat het stilvallen van de federale regering een bedreiging vormt. ‘Dát is het reële risico. Dat de regering zegt: we hebben al genoeg gedaan. Ik ben optimistisch over wat al gerealiseerd is. Maar kan de regering dat ritme aanhouden? Het antwoord daarop zal cruciaal zijn voor het uiteindelijk beeld van de regering.’