Het mocht niet zijn voor Tom Boonen in zijn laatste Ronde van Vlaanderen. De drievoudige winnaar van de Ronde was zeer sterk en brak de wedstrijd open op de Muur van Geraardsbergen. Helaas kon hij geen mooie ereplaats meegraaien door materiaalpech op de Taaienberg. Voor ploegmaat Niki Terpstra veegt de zege van Gilbert en zijn derde plek alle kritiek van de voorbije week van tafel.
Boonen: "Ik moet in Roubaix zorgen dat ik voor Philippe weg ben"
Van ontgoocheling was er op het eerste zicht niet veel te merken na de finish, want Boonen vloog zijn teamgenoot en winnaar Philippe Gilbert in de armen tijdens zijn flashinterview. Daarbij liet Boonen zijn blikje frisdrank vallen, waarop hij reageerde “alles krijgt ‘em kapot.” Boonen was ondanks zijn eigen pech toch tevreden over de race. “Zeker na de demonstratie die we vandaag als team hebben gegeven, mogen we dat zijn.”
Voor Boonen kwam het kantelmoment in de race aan de voet van ‘zijn’ Taaienberg. Daar stond hij plots met materiaalpech langs de kant van de weg. “Ik schakelde en toen liep die ketting er bovenaan af. Toen zat die ketting geblokkeerd en liep hij overal tussen. En dan mag je het vergeten, hé. Nadien kreeg ik ook nog eens de verkeerde fiets, ze hadden mij die van Niki Terpstra gegeven. Die zit meer naar voren op zijn fiets, dus ik reed met het stuur tussen de benen! Toen had ik er al geen zin meer in, ik wist dat het voorbij was.”
Het bleek dat de beslissende aanval van Philippe Gilbert op de Oude Kwaremont afgesproken was. “Iedereen zat voor de Kwaremont wat af te wachten, het gat was maar 35 seconden toen we de laatste melding kregen. Dus moesten we wel iets gaan doen. Voor ons was het perfect dat Philippe op kop zat en ik als snelste man van de twee in de groep daarachter reed. Ik zei dat ik in de groep daarachter zou proberen aanhaken, maar uiteindelijk was het niet nodig. Philippe was gewoon zo sterk, hij heeft het perfect afgewerkt.”
Op de vraag of die ereplaats hem geen boost had kunnen geven, antwoordde Boonen klaar en duidelijk. “Ik heb geen boost nodig voor volgende week. Al had zo’n podiumplaats natuurlijk wel nog meer motivatie gegeven! Het blijft alleen jammer dat die materiaalpech een beetje een domper op de feestvreugde was voor mij.”
Voor Boonen is volgende zondag zijn allerlaatste profkoers. “Vandaag was ik goed, ik ben eigenlijk al een tijdje goed. Maar ik rij altijd in de verdediging. Ik moet zorgen dat ik voor Philippe weg ben, want die valt gewoon altijd aan. Maar goed, het seizoen is nog lang!” lachte hij in de studio van Sporza. Tornado Tom is klaar voor de jacht op zijn vijfde kassei in Parijs-Roubaix.
Sagan: "Ik begrijp het niet"
“Ik begrijp niet wat er daar gebeurde”, zei Peter Sagan na afloop van De Ronde. “Ik weet niet of het mijn fout was, maar ik denk het niet. Ik voelde dat ik achteruit getrokken werd, door een kledingstuk misschien”, verklaarde de 27-jarige Sagan, die bij de val het achterwiel van zijn fiets verloor en lang moest wachten op een nieuw exemplaar. “Het was een gecompliceerde race, maar ik voelde me goed en zat in een goede positie. Ik had Gilbert op het laatste stuk kunnen terugpakken, maar mijn val besliste daar anders over. Dat hoort bij het wielrennen. Het lot wilde niet dat ik won vandaag.”
Op de laatste beklimming van de Oude Kwaremont reed de wereldkampioen heel dicht bij de dranghekken. Vertraagde tv-beelden van de val tonen dat Sagans achterwiel een pootje raakte en hij daardoor tegen de grond smakte. Sagan kwam in Oudenaarde uiteindelijk als 27e over de streep. Vorig jaar won hij “Vlaanderens Mooiste”
Terpstra: “Ze noemen me een afwachtende renner, dat steekt”
Niki Terpstra kreeg na Gent-Wevelgem wat kritiek over zich heen omdat hij niet meewerkte in de aanval. Dat zinde hem niet. Hij nam revanche met een derde plaats in de Ronde van Vlaanderen.
“We wilden vroeg in de aanval gaan en gebruikmaken van de sterkte van de ploeg. Natuurlijk moet Philippe Gilbert de benen hebben om het af te ronden. En die had hij. ‘Phil’ was ongelooflijk sterk”, aldus Terpstra. “Er werd vrij tam gestart. Er was wel die vroege vlucht, maar dat was het dan ook tot aan de beklimming van de Muur van Geraardsbergen. Tijdens de teambespreking hadden we gezegd dat daar een eerste cruciaal punt werd aangesneden. Daar moesten we mee zijn.”
“Dat gebeurde ook en ik wist meteen dat dit goed zou uitpakken voor ons. Elke voorjaarkoers is eigenlijk al heel vroeg opengebroken en dat was vandaag dus niet anders. Dit jaar wordt er heel aanvallend gereden, maar mij noemen ze soms een afwachtende renner en dat steekt me wel. Ik probeerde dat zoveel als mogelijk van mij af te zetten, maar dat lukte maar amper. Je vangt toch altijd wel signalen op. Ik las bewust geen krant en ging niet op sociale media. Die aanval van vorige zondag vond ik erover. Ik volgde enkel mijn orders op. De zege van Philippe Gilbert en mijn derde plaats in de Ronde van Vlaanderen veegt al die kritiek van tafel.”
Tevreden Lefevere
“Ik kan mijn emoties meestal de baas maar vandaag had ik het toch knap lastig”, aldus manager Patrick Lefevere. “Iedereen dacht toen Philippe Gilbert aanging, dat het veel te vroeg zou zijn. Op de beklimmingen moest hij evenwel niets van zijn voorsprong prijsgeven. Het lange rechte stuk naar Oudenaarde zat de wind op kop en daar zal hij serieus afgezien hebben. Dit was een prestatie à la Eddy Merckx. Een solo van zowat 60 kilometer.”
“Ik kreeg de vraag waarom ik Gilbert bij de ploeg heb gehaald. Sommigen omschreven hem als een versleten paard, hij zou te rijk zijn en noem maar op. Hij belde me destijds met de melding dat hij zijn palmares wou aandikken en dat dit enkel bij onze ploeg kon. Wel dat was overtuigend genoeg voor mij. Volgende week is er Parijs-Roubaix. We zitten al een heel seizoen in een winning mood. Onze agressieve manier van koersen wordt gesmaakt door het publiek. Neem onze ploeg weg en de koersen zijn saai.”
Marc Sergeant: “Ontgoocheling verbijten en op volgende wedstrijden focussen”
Lotto Soudal beëindigde de Ronde van Vlaanderen met slechts twee renners. De Fransman Tony Gallopin werd zeventiende, de Duitser André Greipel twintigste. De rest van het team gaf er voor Oudenaarde al de brui aan.
“Het was lijden met de lange ‘ij’”, gaf manager Marc Sergeant toe. “Voor de start was het ons plan om op de Muur van Geraardsbergen goed gepositioneerd te zitten en in het tussenstuk daarna een eerste schifting door te voeren met renners als Jens Debusschere en Jürgen Roelandts. Op de Muur was er echter al een gat geslagen en moesten we een situatie rechttrekken. Debusschere had toen al aangegeven dat hij zich niet zo goed voelde.”
“Op de Kanarieberg heeft hij er wel nog alles aan gedaan om de kloof te dichten. De achtervolgende groep raakte ook gesplitst door een valpartij, waar Tiesj Benoot en Marcel Sieberg achter reden. Gallopin ook, maar hij kon wel nog de sprong naar het eerste peloton maken. Maar goed, ze zaten te ver. Op dit moment zijn we niet in staat op de explosieve hellingen mee te doen met de besten en evenmin met de beteren. Dat is een pijnlijke vaststelling. De ontgoocheling is groot. Maar de Scheldeprijs en Parijs-Roubaix komen er snel aan. We moeten de ontgoocheling verbijten en focussen op de volgende koersen.”
