Voormalige klasgenoten van Ali Sonboly, de tiener die vrijdag in München negen mensen doodschoot, geven toe dat ze hem pestten. Ze onthullen hoe de computernerd zichzelf ‘psycho’ noemde en meermaals ermee dreigde om de pestkoppen te doden.
Toen Sonboly (18) vrijdag omstreeks zes uur ’s avonds het vuur opende aan een McDonald’s-restaurant waren leeftijdsgenoten duidelijk het doelwit. Zeven van de negen dodelijke slachtoffers van Sonboly, een jongen van Iraanse afkomst, waren effectief tieners. Nadat hij nog enkele schoten had gelost aan een winkelcentrum, schoot de jongeman zichzelf dood. In zijn rugzak werden 300 kogels teruggevonden.
‘Hij bleef maar naar de grond staren’
Hoe gruwelijk de feiten ook zijn, ze verbazen de jongeren die Sonboly kennen niet. De 18-jarige jongeman, die nu door de politie als ‘ontspoord’ en ‘depressief’ wordt omschreven, was niet populair op school. ‘Buiten twee of drie jongens wilde niemand met hem optrekken’, vertelt een 14-jarig buurmeisje aan de Britse tabloid Daily Mail. ‘In een discussie enkele maanden geleden zei hij dat hij een moordpartij zou aanrichten. ‘Ik ga jullie allemaal doden’, riep hij.’
Vrijdag, enkele uren voor hij toesloeg, zag het meisje Sonboly nog in het appartementsgebouw waar ze beiden wonen. ‘Hij stond daar en staarde naar de grond. Normaal zou hij mij groeten, maar nu keek hij niet eens op als ik voorbij wandelde.’
Enkele uren nadat de politie het appartement waar Sonboly woonde binnenviel, ontdekte Daily Mail ook dat een bericht uit een chatgroep was verwijderd. Een anonieme gebruiker had daar het volgende bericht gepost: ‘Ik ken die Sonboly, we zaten vroeger bij elkaar in de klas. We pestten hem elke dag en dan riep hij altijd terug dat hij ons zou vermoorden.’
‘Hij praatte alleen mee over videospelletjes’
De ouders van Sonboly vluchtten in de jaren ‘90 van Iran naar Duitsland, waar hun zoon werd geboren. Zijn vader runt een taxibedrijf en zijn moeder werkt in een grote winkel. Toch leek Sonboly zelf niet op weg naar een beloftevolle toekomst: hij had problemen op school en zakte voor zijn examens. Het pestgedrag van ‘Turkse en Arabische klasgenoten’ zag hij zelf als de belangrijkste reden voor zijn falen. Zijn ouders stuurde hem wel naar een psychiater voor een depressie, maar dat leek niet te baten.
Vrienden had Sonboly niet: hij sloot zich op in zijn slaapkamer en spendeerde uren achter zijn computer. Een vriend van zijn jongere broer Daniel belde regelmatig aan bij hem thuis: ‘Hij kwam nooit buiten, het enige dat hij deed was heel de dag ‘Call of Duty’ spelen. De enige keren dat hij deelnam aan een gesprek, was als we zelf over het spelletje begonnen.’
De politie ontdekte dat Sonboly op internet regelmatig video’s van schietpartijen bekeek. In zijn rugzak stak dan ook niet toevallig een boek met de titel ‘Why Kids Kill: Inside The Minds of School Schooters’. Met de gebruikersnamen ‘Psycho’ of ‘God Like’ logde Sonboly bovendien regelmatig in op sites waar gewelddadige videogames werden gespeeld. Maar ook online werd Sonboly regelmatig uitgesloten: hij beledigde de andere spelers en dreigde regelmatig hen allemaal te doden.
