Stel u even de marktzaal van een bank of beurshuis voor: ongetwijfeld krijgt u daarbij beelden voor uw netvlies van gestreste traders die dag in, dag uit ingespannen zitten te turen naar verschillende beeldschermen tegelijk, terwijl voor hun ogen de grafieken verspringen en de cijfertjes voorbijdansen.

Stel u nu even voor dat u trader wil worden, maar dat er een kink in de kabel zit: u wordt langzaamaan blind.

Het overkwam de Indiër Vishal Agrawal (29). In 2004 kreeg hij de diagnose retinitis pigmentosa, een degeneratieve oogziekte die langzaam blindheid veroorzaakt. Agrawal stond op dat moment op het punt naar de VS te vertrekken om er te gaan studeren, maar door zijn ziekte besloot hij dichter bij huis in Mumbai boekhouding te leren. Doorheen de studiejaren bleef zijn zicht achteruitgaan. Cursussen ‘las’ hij met de automatische voorleesfunctie van zijn e-reader. Het ging ook niet anders: toen Agrawal in 2008 afstudeerde, was hij volledig blind.

400 procent return

Agrawal, op dat ogenblik 22 jaar oud, mocht ondervinden dat werkgevers niet staan te springen om een blinde werknemer in dienst te nemen. Toch had hij zijn zinnen gezet op een carrière in de financiële wereld. Hij bleef niet bij de pakken zitten en begon met enkele honderdduizenden dollars van vrienden, aandelen te verhandelen volgens zijn eigen inzichten. Toen hij het geld drie jaar later terugstortte aan de investeerders om opnieuw te gaan studeren, kon hij een return van 400 procent voorleggen.

Maar zelfs dat succes én een nieuw diploma van een van India’s beste managementscholen konden werkgevers er niet van overtuigen de blinde trader in dienst te nemen. Pas na zeven maanden zoeken nam zijn huidige werkgever, de internationale bank Standard Chartered hem in dienst.

Geen ‘gewone’ werkgever

Agrawals werkgever vormt een uitzondering binnen het financiële wereldje en wil zich opwerpen als dé werkgever voor financiële professionals met een handicap: enkele leidinggevenden hebben net als Agrawal een visuele handicap, maar ook op lagere niveaus zet het bedrijf zich in om mensen met een beperking aan te werven.

Agrawals werk is wel aan zijn handicap aangepast: hij volgt de bewegingen van de beurskoersen via spraaktechnologie en een apparaatje in zijn linkeroor, dat continu een razendsnelle stroom grafieken en boodschappen doorgeeft. De software wordt ter beschikking gesteld door de werkgever.

De supersnelle deals doet hij niet

Sowieso legt Agrawal zich niet toe op de supersnelle technische deals, die een constante monitoring van de grafieken vergt, maar op zogenaamde ‘high conviction’ – investeringen: een manier van investeren die focust op wijdere trends en langetermijnontwikkelingen.

Na drie jaar vindt Agrawal moeiteloos zijn weg op de beursvloer op kantoor en is hij duidelijk in zijn job gegroeid. ‘Aan het eind van de dag kun je aan mijn gezicht niet zien of ik geld verdiend of verloren heb,’ lacht Agrawal. ‘Volgens mijn baas is dat een teken dat ik een professionele trader geworden ben.’

Er zijn er nog

Agrawal maakt intussen wel deel van een klein handjevol blinde beursprofessionals. Zijn mentor, Ashish Goyal, is eveneens blind, en werkte in Londen voor BlueCrest en JPMorgan. Op Wall Street vind je de blinde fondsmanager Laura Sloate en haar collega Lauren Oplinger, obligatiehandelaar voor JP Morgan Chase & C°. Maar succesverhalen als dat van Agrawal zijn en blijven zeldzaam. Voor het merendeel van de blinden in India, wier aantal wordt geschat op 5,4 miljoen, blijft een succesverhaal als dat van + een verre droom.