De wei van Werchter stond in aanbidding voor de Peppers - de hele wei? Nee, want ergens in een uithoek had iedereen zich verzameld die liever ijle psychedelica lust dan funkrockriffs. Tame Impala bediende hen op hun wenken.
Wat we over hun optreden eind januari in Vorst schreven, klopte nog steeds: de groep heeft stadionspieren gekweekt. Er kwamen wel een hoop filters aan te pas om Kevin Parkers ijle zang, de gitaren en de keyboards mooi te mengen, en drie geluidstechnici die zeer ironisch in witte doktersjassen waren gehuld. De drums van Julian Barbagallo hoefden die niet verder te pimpen: ze klonken af en toe als de Hunnen die aan de stadspoort beuken.
Wat ons betreft piekte de groep te vroeg door halverwege de set een log rockend ‘Elephant’ te spelen - iedereen uit zijn dak voor die geschifte drumsolo - en daar meteen zijn grootste hit ‘The less I know the better’ achteraan te gooien. Maar het geluksgevoel overheerste in de Barn, van de openers ‘Nangs’ en de psychedelische rock-met-Franse disco van ‘Let it happen’ tot de afsluiters ‘Feels like we only go backwards’ en ‘New person, same mistake’ - nog twee keer confetti.
