Het meisje op de hoes is in donkere houtskool op papier gekrast. Ze kijkt ernstig, onderscheidt geen kleuren meer in haar droevige zwart-witwereld en belooft beterschap wanneer ‘jij niet langer in mijn schaduw meewandelt’. Het debuut van Eyemèr (de artiestennaam van Sarah Devreese) telt negen liedjes, ingespeeld op akoestische gitaar. Er is goed aan de klank gewerkt. De nagalm accentueert de dikke laag stilte, en door alle details in de frèle stem te laten horen, krijgen we het effect van een foto van Anton Corbijn: de imperfectie wordt een esthetische troef. Atmosferische electronica en vocale harmonie brengen sporadisch meer warmte in dit desolate emotionele landschap, dat beheerst wordt door een zwaar gewicht in een hart dat naar liefde zoekt, maar in songs als ‘Losing faith’ en ‘Candle’ moet vechten tegen neerdrukkende krachten.