‘Wij zijn erg blij met elke gift die u als welwillende gever doet, maar boeken van de Vijftig Tinten-trilogie en LP’s van de jaren zestig en zeventig hebben we intussen wel even genoeg op voorraad.’ De eigenaar van een Britse kringloopwinkel in Swansea, Phil Broadhurst, waardeert naar eigen zeggen elke donatie. ‘Maar ons overschot aan Vijftig Tinten Grijs is zo groot, dat we een grens moeten trekken. Stop met deze boeken te doneren, alstublieft.’

Hoewel vele boeken makkelijk kunnen gerecycleerd worden, ligt dat net bij de Vijftig Tinten-reeks anders. Omdat de boeken op een speciale manier gebonden zijn, is het erg moeilijk om er opnieuw een papierproduct uit te puren. Elk boek dat binnenkomt in de kringloopwinkel, moet dus ook weer verkocht worden.

Een ludieke foto van de berg afdankertjes moet mensen dan ook tegenhouden om hun erotische romans van Vijftig Tinten nog te doneren aan de kringloopwinkel.

Waarom mensen hun boek van de hand doen, is volgens Broadhurst niet zo heel moeilijk te achterhalen. ‘Mensen schamen zich dat ze het boek gelezen hebben en willen er zo snel mogelijk vanaf. Ze geven het nog liever weg dan dat het in de kast blijft staan’, klinkt het. ‘Maar wij zijn stilaan een rusthuis voor Vijftig Tinten aan het worden. En dat kan niet de bedoeling zijn.’