De Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Marlon Williams (24) introduceert zichzelf vol goesting met ‘Hello Miss Lonesome’ en is meteen onweerstaanbaar. Briljant gitaarspel, heerlijke koorkitsch op het einde en vonken Johnny Cash. ‘After all’ leent zijn gloed van meer traditionele country en zo gaat Williams verder: hij kent zijn meesters en weet dat je ze aan elke generatie kan serveren, zolang je er maar in gelooft. Dit debuutalbum telt maar negen liedjes, waaronder enkele covers, maar het gaat om zijn persoonlijkheid. Er zit iets van Chris Isaak in het van spijt doordrenkte ‘Dark Child’ en ‘When I was a young girl’ geurt naar Antony Hegarty. Het maakt nieuwsgierig waar Williams vandaan komt. Blijkt dat hij het vak leerde in een koor en klassiek geschoold is. Liever dan gekunsteldheid te vermoeden, geloven we in een persoonlijke stijl.