“Het is gedaan, het zit erop. Vandaag deed ik zelfs nog lang mee voor de eindzege, maar Lars van der Haar maakte een foutje waardoor ik ‘in zijn koffer reed’. De veer van mijn zadel brak en ik kon geen druk meer zetten. Ik weet dat bij mij alles perfect moet zijn wil ik de andere mannen nog kunnen volgen. Als er dan echt iets voorvalt, dan weet ik meteen dat ik een kruis kan maken over een mooi resultaat”, reageerde Nys.

Omdat een podiumplaats verloren was, besloot Nys in de slotfase zijn vriend en ploegmaat Vanthourenhout op te wachten. Samen reden ze over de streep, waarna Nys in de armen van zijn entourage en familie viel.

“Een emotioneel moment, dat wel. Ik ben een zeer gelukkig mens. Ik heb kunnen strijden tot de laatste koers in de frontlinie, zelfs op zo’n snelle cross. Het is allemaal mooi geweest. Ik ben er volledig klaar voor om mijn nieuwe uitdaging aan te gaan. Het is wat het is. Ik heb me in mijn hele carrière elke dag ten volle gegeven. Ik hoop dat daar de vruchten ook nog de komende jaren van geplukt kunnen worden. Ik deel dit afscheidsmoment graag met mijn zoon Thibau. Hij staat het kortst bij mij. Hij heeft in zijn hele leven nooit iets anders gezien dan dat zijn vader veldrijder was. Ik kan nu eindelijk eens een echte papa zijn. Ik heb ook veel te danken aan Sven Vanthourenhout. Hij betekende enorm veel voor mij. Dankzij hem heb ik tot mijn 39e kunnen crossen. Dat zal ik nooit vergeten.”

Sven Nys werd na de cross nog op het podium geroepen. Nadat de speaker een deel van zijn indrukwekkend palmares opsomde, kreeg hij samen met Sven Vanthourenhout een passende en zeer emotionele hulde.