De titel bleef maar veranderen, de cover bleef maar veranderen, en niemand had ook maar enig idee wanneer dat onding er nu eigenlijk zou komen. Maar de nieuwe plaat van Kanye West is er eindelijk - en wij beluisterden ze voor u.
Ultralight Beam ‘Dit is eigenlijk een gospelplaat’, zei West meermaals over The life of Pablo, zijn zevende worp. Opener ‘Ultraligh beam’ zet meteen die toon. ‘Pray for Paris/ pray for the parents’, vraagt West over een kale beat en een zwevende synth, tot hij plots de steun krijgt van een jubelend kerkkoor. Maar het is Chance The Rapper die de show steelt met een geïnspireerd gastvers.
Father stretch my hands, parts 1&2 De autotune is terug en Kanye stelt filosofische vragen: ‘What if I fuck this model/ and she just bleached her asshole/ and I get bleach on my T-shirt?’ Maar na twee minuten verschiet de lekker lopende R&B van kleur en wordt het een vette beat waar gastrapper Desiigner het gros van de verzen voor zijn rekening neemt. Tot het nummer wéér stopt voor het goed en wel op gang kwam.
Famous Rihanna maakt haar opwachting met een zoetgevooisd refrein, waarna een vette beat invalt en West de religieuze toon overboord gooit met de zin die het internet al een toeval bezorgde: ‘I feel like me and Taylor might still have sex/ Why? I made that bitch famous’. Zeven jaar na Wests ruzie met Taylor Swift voelt het onnodig, maar de sneer is het enige dat het nummer memorabel maakt: ook dit nummer schiet alle kanten uit.
Feedback De beats slaan hier even hard toe als Wests ego, die de kritiek op zijn persoon (‘I’ve been outta my mind a long time’) pareert door te zeggen dat hij verkeerd begrepen is (‘I’ve been saying how I feel at the wrong time’). De agressiviteit doet denken aan ‘On sight’ van zijn vorige album Yeezus, maar eindigt abrupt na twee minuten. De eerste Pablo duikt op: Escobar.
Low Lights Tijd voor meer gospel en de tweede verwijzing naar de mysterieuze Pablo uit de albumtitel: de apostel Paulus. Een gospelzangeres zingt over hoe ze van God houdt, een verwijzing naar het bijbelvers Romeinen 8:38. Kanye zelf is nergens te bespeuren.
Highlights West rijmt op zijn scherpst over hoe hij deel uitmaakt van een ‘superstar family’, en vergelijkt de West-Kardashian clan met de Jackson family. De funky bas en het ritmische vingergeknip zijn veelbelovend, maar ook dit nummer begint te snel aan zijn outtro.
Freestyle 4 James Bond-violen krijgen het gezelschap van een grommende West en een bas zo diep als de Marianentrog. Kanye goes gangsta rap, maar na één strofe en een half refrein van Desiigner eindigt het nummer alweer.
I love Kanye Kanye goes a capella, en slaagt erin 23 keer Kanye te laten rijmen met Kanye. Toch rekent hij in dit geestig tussendoortje af met mensen die zijn nieuwe artistieke pad afkeuren, en besluit hij met het mooiste compliment dat je op Valentijn aan iemand kan geven: ‘I love you like Kanye loves Kanye’.
Waves Het was omdat Chance The Rapper dit nummer per se op de plaat wou, dat de release langer uitgesteld werd. Maar of dat de moeite was? West speelt opnieuw een bijrol op zijn eigen plaat met nietszeggende en melige raps (‘Sun don’t shine in the shade/ bird can’t fly in a cage’) en het refrein van Chris Brown neemt de meeste tijd in beslag.
FML The Weeknd heeft tegenwoordig een abonnement op zowat elke hiphop- en r&b-plaat, en ook West ontsnapt niet aan een gastverschijning van de Canadese zanger. Hij tekent wel voor het beste refrein op het album, terwijl West eindelijk de juiste flow lijkt te vinden. Halfweg zit een drumsolo die doet denken aan ‘In the air tonight’ van Phil Collins - eindelijk een voldragen, afgewerkt nummer.
Real friends West lijkt zichzelf op gang getrokken te hebben in de tweede helft van het album. ‘Real friends’ is een eerlijke apologie over hoe moeilijk het is om vriendschappen of familiebanden aan te houden met een leven zo druk als dat van West: ‘When was the last time I remembered a birthday? When was the last time I wasn’t in a hurry?’
Wolves De kwetsbare, subtiele elektronica van 808 & Heartbreak is terug, met een West die zich tegelijk verloren voelt en zijn messiascomplex verder uitdiept. Frank Ocean sluit het nummer af met een opvallende gastverschijning: sinds zijn met lof overladen debuut Channel Orange uitkwam in 2013, liet de zanger nauwelijks nog wat van zich horen.
Silver surfer intermission Een sketch waarin West een telefoongesprek voert met rapper Max B, die hem zijn zegen geeft om het album ‘Waves’ te noemen. Wat West vervolgens niet deed.
30 hours Een makke rap over Wests begindagen, met een lange outtro waarin hij zijn team bedankt - een nummer dat hij opgenomen zou hebben na zijn albumvoorstelling in Madison Square Garden, eind vorige week.
No more parties in LA West kruist voor het eerst de degens met de beste rapper van het moment - Kendrick Lamar - en komt ermee weg zonder kleerscheuren. Kanye kan het dus tóch nog. Ook de derde Pablo maakt zijn opwachting: met ‘I feel like Pablo when I’m working on my shoes’ lijkt hij te verwijzen naar Picasso.
Facts Het nummer circuleerde al sinds Nieuwjaar op het internet, en klinkt vooral als een gimmick: het leent de songstructuur van Drake & Futures ‘Jumpman’, en is weinig meer dan een ode aan Wests Yeezy-schoenencollectie.
Fade The life of Pablo eindigt zowaar met een housetrack. Alweer een nummer waarin West nauwelijks wat zegt, maar wel een geheide dansvloerhit met een snerpende sample van Hardrives ninetieshit ‘Deep inside’.
Eindoordeel Is dit het album van Wests leven? Neen. Het beste, of zelfs één van de beste albums ooit? Neen. Het album van het jaar? 2016 is nog lang. West lijkt dus niet alle verwachtingen in te kunnen lossen: The life of Pablo klinkt niet zo rauw als Yeezus, niet zo gepolijst als My beautiful dark twisted fantasy, en niet zo catchy als zijn eerste albumtrilogie. Het werd een album vol haarspeldbochten, met flarden genialiteit, maar bovenal: één waar West zijn aandacht niet langer dan twee minuten vol lijkt te kunnen houden. Helaas.
