Lang vervlogen blijken de tijden waarin een wedstrijd tussen Chelsea en Manchester United beslissend kon zijn in de titelstrijd. Zondag keken de nummer vijf en de nummer dertien uit de Premier League mekaar in de ogen op Stamford Bridge, dat moet best wel een tijdje geleden zijn. Met Thibaut Courtois tussen de palen bij de thuisploeg en Marouane Fellaini op het bezoekende middenveld, was deze semi-kraker ook wat Belgisch getint. Eden Hazard moest tevreden zijn met een plekje op de bank. Terwijl United vorige week (eindelijk) een prima prestatie op de mat legde tegen Stoke, bleef Chelsea op bezoek bij Watford steken op een 0-0. Hoewel The Blues zich konden optrekken aan het feit dat ze al acht wedstrijden niet meer verloren, was een overwinning meer dan welkom.
Chelsea herstelt evenwicht
Maar dat hadden de troepen van Guus Hiddink blijkbaar niet zo begrepen. Het openingskwartier was ontegensprekelijk voor de bezoekers. In eerste instantie leverde dat enkel een handvol hoekschoppen en een schotje van Carrick op, maar na zeventien minuten moest Courtois zich een eerste keer onderscheiden. Hij kon een schot van Martial meer net in hoekschop duwen. Vlak na het halfuur kwam Chelsea dan toch een keer de neus aan het venster steken, maar na een combinatie Oscar-Willian-Mikel zag Diego Costa zijn schot voorlangs verdwijnen. United moest terug en mocht enkele minuten later van geluk spreken dat Oscar een voorzet van Willian niet in doel kon glijden.
Hazard ziet Lingard heerlijk scoren
De kleedkamerpreek van Louis van Gaal tijdens de rust had effect. The Red Devils herpakten zich en kwamen in het begin van de tweede helft weer stevig opzetten. Een kopballetje en een schot van Rooney werden door Courtois zonder veel moeite onschadelijk gemaakt, op een knal van Lingard moest hij wel zijn beste kunnen tonen. Het bleek slechts uitstel van executie want enkele minuten later moest onze nationale doelman zich dan toch gewonnen geven. Martial, Mata en Borthwick-Jackson legden een heerlijke combinatie op de mat, Lingard werkte al even heerlijk af. Louis van Gaal balde enthousiast de vuist, het kopje van de ondertussen ingevallen Hazard ging naar beneden.
De Gea staat pal
Het antwoord van Chelsea liet niet gek lang op zich wachten. Een knap vluchtschot van Ivanovic werd door De Gea met de nodige moeite gepareerd. De thuisploeg moest komen en liet dat niet na. United trok zich terug en rekende op een uitstekende De Gea. Die stond pal op een schot van zijn landgenoot Fabregas. Kwam United er nog wel uit? Sporadisch, is het antwoord. Rooney probeerde het spectaculair, maar zag zijn omhaal naast verdwijnen. Toen United dan toch de schaapjes op het droge leek te hebben, sloeg sluipschutter Costa genadeloos hard toe. Na een prima passje van Fabregas omspeelde de bonkige spits De Gea en legde hij de 1-1 koeltjes in doel. Het kopje van Hazard veerde dan toch nog wat op.
Een puntendeling betekent dus ook geen verliezer op Stamford Bridge. En laat verliezen nu net hetgene zijn dat deze twee teams absoluut wilden vermijden. Voor Chelsea is het trouwens het vierde gelijkspel op een rij in eigen huis.
Maar United doet al niet veel beter. Het is al sinds november geleden dat het twee competitiewedstrijden op rij kon winnen. Thuis werd er toen met 2-0 gewonnen van West Brom, op de volgende speeldag wonnen Van Gaal en de zijnen met 1-2 bij Watford.
