‘We hebben het land dat we verdienen. Het land is zoals we zijn. En België, dat zijn de Belgen: Walen en Vlamingen. We vinden elkaar daar waar het zo lelijk is.’ Michiel Hendryckx schuimt op zijn motor het landschap af op zoek naar de inherente lelijkheid van ons land.

Vlaamse verkaveling

Eerste stop: Bavikhove. ‘De plaats is lukraak gekozen. Je voelt hier perfect de verschillende lagen waarin Vlaanderen zich heeft opgebouwd. Generatie na architecturale generatie werd opgebouwd zonder enige planning.’

De kust

‘Als we op zoek zijn naar de lelijkste plek van België, komen we automatisch uit bij de Belgische kust. De kust is zo lelijk, zo misgroeid, dat ze weer charme heeft. Hier in Nieuwpoort vind ik dat ze een stap te ver gegaan zijn. De plaats is uitzichtloos, letterlijk, want alles is volledig volgebouwd.’

Wonen onder de snelweg

Zijn tocht eindigt in Gentbrugge. ‘Dit is met voorsprong een van de lelijkste plekken in Gent. Hier wonen mensen letterlijk onder het verkeer. Diezelfde autostrade wordt in Antwerpen straks onder de grond gestopt. Het probleem van de lelijkheid in België is eigenlijk individualisme: de Belg die gewoon bouwt zonder zich iets van iets of iemand aan te trekken. En dat is op een breder niveau wat steden hier ook doen.’