REVIEW. Triggerfinger (***) Rock-'n-roll - voetbal: 1 - 0
Triggerfinger op Rock Werchter 2014. Foto: Goedefroid Music
We vermoeden dat er nog nooit zoveel vrouwen in het publiek gestaan hebben bij Triggerfinger. En Nederlanders. Nochtans, als wij moeten kiezen tussen voetbal of rock-'n-roll, weten we het wel. Doe maar het nationale drietal.

Ruben Block, Monsieur Paul (Van Bruystegem) en Mario Goossens schreven minstens evenveel vaderlandse geschiedenis als Kompany en co. Ze lieten dan ook terecht het Belgische volkslied door de luidsprekers knallen als intro op hun energieke set, die - welja - aftrapte met 'Game'.

Na de hit 'By absence of the sun' volgde nog een verrassing: de live 'Triggerfinger-app' met de voetbaluitslagen Lili en Coco. Helaas moesten de twee wulpse meiden een 1-0 achterstand aankondigen met hun bordjes. Maar Triggerfinger, de enige band van wie zelfs de roadies strak in het pak zitten, weet hoe ze ons moeten troosten: door kippenvel in rotten over onze rug te sturen met de oerintro van 'On my knees'.

Block huilde even later als een wolf in zijn micro, Goossens likte op een onbewaakt moment geil aan zijn cimbalen en Monsieur Pauls basspel was onberispelijker dan zijn spierwitte pak. Liefde voor muziek, heet dat. Alleen die lichtblauwe strepen op Goossens' kostuum waren misschien wat ongelukkig gekozen.

Wist je dat je ook zonder abonnement elke maand 3 betalende  plus-artikels kunt lezen?

Meld je aan en lees gratis ›

Vul je e-mailadres en wachtwoord in