Shigeru Ban is eerder een atypische architect, want hij werd wereldberoemd niet door zijn gebruik van glas en beton, maar door materialen zoals papier, karton en bamboe.

Daarnaast werkt hij ook vaak met gerecycleerd materiaal, zoals voor het Japanse paviljoen op de wereldexpo in Hannover in 2000 waarbij het bouwmateriaal na gebruik gewoon weer werd wat het voordien was: schoolboeken en kranten.

Ban ontwierp onder meer het Naked House in Saitama waarvoor hij startte met een houten frame en dat overspande met doorzichtig golfplastic, voor een heel licht effect.

Foto's: Naked House

Zijn bekendste bouwwerk in Europa is het Centre Pompidou in Metz (in samenwerking met zijn Franse vennoot Jean de Gastines) dat in 2010 werd voltooid. Ook hier ondersteunt een houten frame de bijzondere dakconstructie volledig gebouwd in glasvezel. Het gebouw is geïnspireerd op een Chinese hoed.

Foto's: Centre Pompidou Metz

Maar de 56-jarige Ban moet het niet enkel hebben van grootste architectuur. In 1995 richtte hij naar aanleiding van de verwoestende aardbeving in Kobe Voluntary Architects’ Network op: een organisatie van architecten die helpen bij natuurrampen met tijdelijke woningen en scholen en al hun nut bewezen in onder andere China, Haïti, Turkije, Nieuw-Zeeland en Rwanda.

Foto's: tijdelijke woningen in Kobe en kartonnen kathedraal in Christchurch, Nieuw-Zeeland

Net die humanitaire kant van zijn architectuur gaf volgens de jury de doorslag om hem als laureaat van de Pritzker Prize 2014 te benoemen. 'Zijn gebouwen voorzien onderdak, buurthuizen en spirituele plekken voor zij die moeten omgaan met een enorm verlies', klinkt het in het juryrapport. 'Wanneer tragedie toeslaat, is Shigeru Ban er vaak snel bij.'

De prijs met een geldwaarde van 100.000 dollar wordt op 13 juni uitgereikt in het Nederlandse Rijksmuseum. Ban vertoeft op de lange lijst winnaars in het gezelschap van onder meer Jean Nouvel, Peter Zumthor, Frank Gehry, Zaha Hadid en Philip Johnson, die in 1979 de allereerste Pritzker Prize mocht ontvangen.