Jo De Poorter

Er zijn wel een paar ergernissen die ik in 2012 liever kwijt ben.

Het woord middaglunch bijvoorbeeld. In tegenstelling tot ,,avondlunch’’ of ,,ochtendlunch’’ of wat.

Alle verkleinwoorden bij elkaar, met een bijzondere vermelding voor ,,groentjes’’. Groentjes zijn mensen die nog geen ervaring hebben in een bepaalde tak of vak maar geen plantaardige dingen die je bij vlees of vis serveert.

Niet West-Vlamingen die slecht West-Vlaams spreken. En presentatoren die slecht Nederlands spreken of het lollig vinden om iedere andere zin in hun eigen dialect te vertalen.

Ondertitels in eigentalige programma’s en ook in Nederlandse series. De kritiek op Superfans.

Mensen, meer specifiek, horden kinderen die elkaar van alles te vertellen hebben tijdens de titelrol van de film of bij uitbreiding in de hele film zelf.

Alle leraren Nederlands die hun leerlingen opdragen om een interview te maken ,,met een bekende Vlaming’’ terwijl dat met hun moeder veel zinvoller, moeilijker en relevanter is en ik dan met rust gelaten word. Alle studenten die mij vragen om hun verhandeling te schrijven onder het mom van : Geachte heer De Poorter, ik heb een paar vragen voor u als communicatie-expert. Kunt u onderstaande lijst van 35 vragen schriftelijk beantwoorden.

Mensen die tegen hun zin in de horeca werken, maar het toch doen.Bellers op de trein, of welke plaats dan ook, die ineens 40 decibellen harder gaan praten in hun toestel en doen alsof ze dat zelf niet weten. U WEET HET NU.

Mensen die denken dat omdat ik bekend ben dat ik meer mag dan andere mensen, en dat zeggen ook. Mensen die mij staande houden en zeggen dat ik hen waarschijnlijk niet meer ken en weigeren te zeggen wie ze zijn. Neen, ik ken u niet meer, en als u zo doet wil ik u ook helemaal niet kennen.

Bedrijven en overheidsinstellingen die de meest onnozele correspondentie aangetekend verzenden.

Kinderen jonger dan zestien die zingen op de televisie. En zeker een kind van 15 (!) dat in de jury zit van een talentenjacht.

De tekstschrijver van ons staatshoofd die het klaarspeelt om in de kersttoespraak 2011 van onze vorst een taalfout van jewelste te smokkelen: en voor u allen een goed nieuwe jaar.

Mensen die zeggen dat ze alleen maar naar Canvas kijken maar geen 3 programma’s kunnen opnoemen.

Mensen die België een meerwaarde vinden hebben, maar totaal niet kunnen zeggen wat die is.

Mensen die meteen doen alsof je gek bent wanneer je een lichtelijk afwijkend verkeersmanoeuvre uitvoert.

Het kamermeisje van DSK.

Alle vreselijk klantonvriendelijk, onbehulpzame en ronduit hemeltergende medewerkers van Electrabel die er dit jaar voor gezorgd hebben dat ik na meer dan 20 jaar het bedrijf als klant gillend verlaten heb. En dan, die calltypes van Proximus ook die je opbellen om je een voordeliger abonnement aan te meten, geheel geschikt voor uw eigen behoeftes en wensen, maar niet vertellen dat daar een contract aan verbonden zit, zodat je vast zit tot het einde der tijden.

Stakers die anderen verhinderen om te werken.Studenten die elkaar besmeuren, vernederen en verwonden en dat dopen noemen. Valse bescheidenheid. Zinloos geweld,in tegenstelling tot wat, zinvol geweld? Het verdwijnen van elk gevoel voor geschiedenis, verleden of geheugen. De benzine en brandstofprijzen.

Het gezeur over het weer. Het weer is het weer! En in onze contreien zeer mild, zacht en leefbaar en hou erover op.

De vreemde stilte die gevallen is nadat onze banken bijna over de kop gegaan zijn en niemand blijkbaar opstaat om te gaan onderzoeken door wie dat nu ,,precies’’ kwam en hoe die ter verantwoording te roepen is. Standard. Poors. Moodys.

De weigerambtenaren in Nederland. De moraal van de blaadjes. De jeugdzucht en de ouderdomskwalen. Het verdwijnen van Saab en de verafgoding van koks. De actieve 50- plusser. Het wantrouwen tegen de Euro. En liedjes in verkavelingsvlaams.

Clara Cleymans

Ik vind het steeds erger en erger dat er op sites als Facebook en nieuwssites fora worden gecreëerd waarop iedereen zomaar zijn mening kan zetten. Je krijgt dan onder zo'n bericht een lange lijst van reacties, waardoor de reacties bijna belangrijker worden dan het nieuwsbericht zelf.

Ik ben niet tegen vrijheid van meningsuiting, maar dat wil niet zeggen dat men overal over alles zijn mening moet geven. Ik vind die vele zinloze reacties storend, ik hoef dat niet allemaal van iedereen te weten.

Jan Verheyen

Waar ik in 2012 nog zo min mogelijk mee geconfronteerd wil worden, ook al besef ik dat het zo goed als onvermijdelijk is : domheid, botheid, arrogantie (treden ook vaak op als trio), snobisme in het algemeen en cultuursnobisme in het bijzonder (“weet u, ik hèb zelfs geen tv !”), agressie, machtsmisbruik in al zijn verschijningsvormen (van de despoot in Syrië tot de grijnzende anonieme ambtenaar ongenaakbaar hoog in de Financietoren), de smaakpolitie (van Taliban tot Humo), ‘structurele’ files, wachtrijen voor wat dan ook, regelneverij, fundamentalisme, alles wat met vakbonden te maken heeft, body hair op plaatsen waar het overbodig is en esthetisch ongewenst.

Lars Von Trier ook, reclamehufters die zichzelf prijzen geven in een doorzichtige poging enige artistieke sérieux rond hun ellendige vak te creëren, Hugo Camps, dikke rappers in seksistische muziekvideo’s, elitarisme, de misvatting dat godbetert fotomodellen meer zouden zijn dan wandelende kapstokken en ‘diepte-interviews’ moeten geven in weekendbijlagen van min of meer serieuze kranten, het onnoemelijke gezeik over het rookverbod in café’s, rating bureaus, Abercrombie & Fitch, royalty in het algemeen en Laurent in het bijzonder.

’t Is maar dat mij de vraag werd gesteld.

Steph Goossens

In 2012 wil ik verlost zijn van mijn eeltpitten (likdoorns, eksterogen).

Linda De Win

Ik wil in 2012 geen enkele keer meer horen dat er iets in de politiek "cruciaal" is. Na 2011 heb ik daar wel mijn bekomst van. En in één moeite door wil ik geen enkele politicus meer het foeilelijke "naar de toekomst TOE" horen uitspreken. Weg met het woordje "toe"!

Ik heb het ook wel gehad met iedereen die vindt dat alles op het net moet kunnen: meningen gefundeerd of niet, roddels, vuilspuiterij, gevoelens, filmpjes en foto's.

Ik wens al deze mensen in 2012 een beter gevuld leven toe en een luisterend oor waar ze hun ergernissen kwijt kunnen. Maar even serieus: die inbreuk op ieders privacy is een betreurenswaardige trend. Big en little Brother are indeed watching you.