Vorig weekend betoogden honderden mensen in Brugge tegen de sluiting van een kinderdagverblijf. Buren hadden daarom gevraagd omdat ze het aanhoudende geluid van de spelende kinderen niet meer konden verdragen. De rechter begreep hun klacht. De rest van Vlaanderen niet.

Er gaan nu zelfs stemmen op om kinderlawaai te schrappen uit de lijst van vervelend omgevingslawaai.

Dokter Marc Goethals waarschuwt daarvoor in een opiniestuk in De Standaard.

Lawaai is lawaai. Of het nu van vliegtuigen, treinen of wagens met een zware stereoinstallatie komt, zegt hij.

Natuurlijk begrijpt de arts dat het geluid van buitenspelende kinderen best aangenaam is. En als kinderen echt te veel lawaai gaan maken, komen ouders vaak tussen beide. Maar in kinderdagverblijven is dat anders, zegt hij. 'Daar is het permanent. Het is intenser. Het respecteert geen rustperioden.'

Mensen hebben die rustperioden nodig, zegt Goethals. Want anders verkeren we permanent in een staat van stress. Lawaai waarschuwt ons lichaam immers voor mogelijk gevaar, het maakt ons alert.

'Ons oor slaapt nooit. Lawaaiprikkels boven een drempelwaarde lokken een reactie uit van het zenuwstelsel waardoor de pols versnelt, de bloeddruk stijgt.'

'Lawaaischade manifesteert zich vooral door een hoge bloeddruk en aandoeningen van het hart en de bloedvaten, maar ook in andere aandoeningen zoals ademhalingsziekten, psychiatrische aandoeningen, reumatische aandoeningen.'