Even dramatisch als in 1978 ging Nederland vier minuten voor tijd door een doelpunt van Andres Iniesta onderuit. Oranje werd gek want voordien hadden ze na een vrije trap de terechte hoekschop niet gekregen. De zege van Spanje was wel verdiend maar in de reguliere speeltijd had Arjen Robben tot twee keer een reuzengrote kans gemist.
Geen tik-tak
Oranje presenteerde zich in Soccer City zoals al heel het tornooi: koel, berekend en soms heel hard. Nederland deed het tijdens die eerste helft, zoals gebruikelijk tegenwoordig, heel behoorlijk in verdedigend opzicht. Behalve het eerste kwartier kwamen de Spanjaarden niet in hun spel. Het tiktak-spel waarmee ze de voetbalharten over heel de wereld veroverden bleef achterwege door de strikte pressie van Oranje. Soms ging ze wel over de rooie. Van Bommel sprong op een ongeoorloofde manier langs achteren op de enkels van Iniesta maar kreeg slechts geel. De Jong ging met de voet vooruit en veel te hoog in op de borst van Xabi Alonso. Weer slechts geel.
Reeds na vijf minuten moest Stekelenburg zijn beste redding van de eerste helft verrichten. Ramos kopte en Oranje nummer één ging gepast plat. Ramos kreeg even later weer een mogelijkheid. Nu trad Heitinga handelend op. Villa besloot nog in het zijnet.
Oranje had het defensief allemaal goed op een rijtje. Offensief was het heel wat minder. Alleen op slag van de rust werd de Real Madrid-doelman op de proef gesteld. Hij haalde een laag schot van Robben uit de hoek.
Sterke Casillas
Na de rust was het vooral Nederland dat op de helft van Spanje vertoefde. De grootste kans van de wedstrijd was voor Robben die door Sneijder werd weggestuurd. Oog in oog met Casillas deed hij alles goed, alleen stak Casillas er nog een been tegen.
Spanje leek wakker geschud. De ingevallen Jesus Navas zette zich op rechts door, Heitinga miste zijn voorzet en Villa duwde voorbij Stekelenburg. Van der Wiel stak op de lijn echter een handje toe.
De tegenzet van Van Marwijk op de inbreng van Jesus Navas was de komst van Elia voor Kuyt. Er kwam meer ruimte aan beide zijden en de wedstrijd werd aangenamer. Villa kwam meer aan het kanon. Ramos kopte een hoekschop, in dezelfde positie als Puyol in de halve finale, van dichtbij over.
Fabregas mist
Puyol ontsnapte deze keer wel aan rood. Hij werd in snelheid gepakt, ging aan Robben hangen maar die bleef tegen zijn gewoonte staan op zoek naar dat doelpunt. Struikelend liep hij verder en Casillas kwam tussen.
Verlengingen waren onvermijdelijk. In de slotfase van de reguliere speeltijd gooide Del Bosque er nog Fabregas in maar ook hij kon het niet forceren.
In de eerste verlenging kwam Fabregas toch in beeld. Hij mocht alleen op Stekelenburg af. De Nederlandse nummer één redde, net als Casillas tevoren met Robben, heel knap met de voet. Oranje kreeg ook zijn kans op de openingstreffer. Mathijsen kopte helemaal vrijstaand voor een leeg doel over. Jesus Navas en Iniesta kregen ook nog goede mogelijkheden maar het leek wel alsof de Spanjaarden niet durfden scoren.
In de tweede verlenging werd Heitinga met een tweede gele kaart naar de kleedkamer gestuurd. Het was enige opmerkelijke feit tot Fabregas tot twee keer toe Iniesta probeerde te bereiken. De tweede keer lukte het. Iniesta stond alleen voor Stekelenburg en schoot de treffer van de titel binnen.
Het heeft weer niet mogen zijn voor Nederland.