Tongeren nam een dramatische start in de topper. Meteen 4-0 achter, na het eerste kwart al 7-2 in het krijt, en vooral, geen teken van beterschap. Doelman Hanssen was baas over de Tongerse schoten, en voor hem dirigeerde Frank Guccio met vaste hand zijn defensie. Tuur De Preter kende een complete offday en Tongeren was aangewezen op uitbraken van Joris Tack (6) en Roggeman (4) om aan te klampen.

Dat de Eburonen halfweg dan toch nog tot 15-12 terugkwamen danken zij aan twee minuten uitgesproken numerieke meerderheid (met 6 vs. 4) en de efficiëntie van Christoph Bourlet (8). Na de rust maakten de broers Tack meteen gelijk en kregen we eindelijk een wedstrijd. Geen mooie, wel een boeiende. Eerst liep de thuisploeg opnieuw 22-19 uit via Beaumont en Onink (elk 5), maar met nog 5 minuten op de chrono maakte Jelle Tack opnieuw gebruik van overtal (met 6 vs. 4 bis) om de bezoekers 26-28 voor te brengen. Een onverwachte wending, maar niet definitief, want in een hectisch slot maakten Van Loo (5) en Onink gelijk.

‘Wij hebben weinig baat met dit ene punt,’ jammerde Tongeren-coach Jos Schouterden, ‘voor Bocholt is het als een zege, voor ons een nederlaag. Ons doel was winnen en die eerste plaats pakken. Ik ben tevreden over de inzet na de rust, maar het doel werd niet bereikt. De sleutelmatch is nu thuis tegen Hasselt. Die moéten we winnen om de titelfinale te halen.’

Afscheidnemend Bocholt-trainer Gabrie Rietbroek baalde als een stekker. ‘Wij verliezen vandaag een punt,’ aldus de Nederlander, ‘we hebben een riante voorsprong prijsgegeven als gevolg van tijdstraffen en ook wel slechte passing na de rust. Zo hebben we zelf Tongeren in de wedstrijd gebracht. Ook de mandekking op Bart Lenders heeft ons pijn gedaan. De draaischijf was uitgeschakeld, weet je… Een dipje? Maar nee, we staan nog altijd aan de leiding. We hebben nog maar twee punten nodig voor de titelfinale…’