We beleven de grootste crisis in tachtig jaar en - ook al gaan de beloftes van politici nu overal snel in stijgende lijn - onze regeringen en overheden, in Vlaanderen, in België, in Europa én op het mondiale vlak, ze staan er vooral bij en kijken ernaar. Nu we straks kiezen wie in Vlaanderen en Europa best gewapend is om het algemeen belang te waarborgen, gaat het debat nog altijd veel te weinig concreet én diepgaand over hoe we morgen welvarende samenlevingen kunnen bouwen. Trouwens, ineens bloeien al die politieke beloften, maar kan iemand uitleggen waarom de politieke wereld tot nu toe heeft gewacht? Waarom ze niet al maanden, jaren en zelfs decennia geleden in gang is geschoten?